De gekroonde Utrechtze vreede, of Nederlandze Vreugd Godin

Vrsyters Klagt, Over Sint Nicolaes.

Voys: Ik Vryden een Meysje Teer, &c.

TRyntje heeft van Sint Niclaes,
Nu haer herten wens gekregen,
En ik als arme dwaes,
Ben en blyf gesta’eg verlegen:

[p. 57]

 

Waerom of hy niet aen myn Alzo wel als onze Tryn

 

Myn beschikt een Iongman syn?

 

Ik wou wel om een Ducaet,

 

Dat ik hem noch kon belezen,

 

Alwaer ’t slechts maer een Soldaet,

 

Want syn dag is weer verrezen,

 

En so hy ’t ook niet en doet,

 

Wens ik hem dat al het Roet:

 

Valt uyt d’Schoorsteen op syn Snoet.

 

Of hy myn Vygen en Koek,

 

Schenkt, met Appels van Oranjen,

 

Ik verlang maer na een Broek:

 

Die gevoerd is wel met Franjen,

 

Ik soek ander’ zoetigheyd Als’er in de Suyker leyd,

 

Haest u of ik barst van spijt.

 

‘k Ben ook alzo mooy als Tryn,

 

En wat scheeld ‘er aen myn Leden,

 

Neus en Aenzicht, Lipjes Reyn:

 

‘k Ben in alles wel besneden,

 

Blanke Hals, en Borsjes rond,

 

Lyf en Leden fris gezond,

 

Och! Niclaes ik ben gewond.

 

‘k Hebb’ myn goedje alles klaer,

 

Al soud’ ik so aenstonds Trouwen,

 

Want myn zwart’ Zyde Zamaer,

 

Leyd daer toe al net gevouwen,

 

Fyne Strikken, Ringen mee,

 

Iongmans komt ik ben al ree,

 

En verwagt u hier ter Stee.

 

Kan ik dan myn Levens tyd,

 

Niet aen Sinter Claes verwerven?

 

Dat ik ooyt sal zyn gevryd,

 

So moet ik van hartzeer sterven,

 

Dan so wens ik dat de Vent:

 

Myn geen snuytzery meer send:

 

Noch hier ergens komt ontrent.

[p. 58]

 

Indien ik dan sterven moet,

 

Sonder noyt een Man te krygen,

 

So wil ik op staende voet,

 

Myn Graf Rympje t’zamen rygen,

 

Dat sal zyn; Hier leyd de Maegd,

 

Die het nooyt en was gevraegd:

 

Hoe seer dat sy heeft geklaegd.