Het Evangelische visnet, bevattende sommige veranderde liedjes uit het zelve, andere uit de Evangelische triumph-wagen, Zingende zwaan, en anderen

Het Vagevuur op Aller-Zielen dag.

Stem: {Hoe leg ik hier in dees ellende.
{'k Heb niet te eeten als voeten &c.
{Eylaas ik toonde myne dwaasheid
{In Pruysen land daar was &c.

Hoe leg ik hier in dees ellende,
Van Gods aanschijn zo lang beroofd!
Waar ik mij keer, waar ik mij wende
Ik word doorsneden en doorgekoofd,
Van overgrote zware pynen.

2. Om dat ik luttel op God dogte,

Og wanneer zullen die verdwynen,
En in mijn eigen lusten liep.
Om dat ik deese zonden wrogte,
Daar ik gerust lag in en sliep
Te laat gingen mijne oogen oopen,
Dat ik zeer zuur hier moet bekopen.

3. Dikwils verzuimd ik Gods gratie

Daar hij mij meed' versterken wouw',
'k Volgde veele kwa tentatie,

[p. 273]

 

Ik toonde my aan God ontrouw:

 

Aldus raakte ik in die zonden,

 

Die mijn ziel jammerlyk doorwonden.

 

4. In Iesus naam 'k my knien buige

 

Al woon ik hier onder d'aard,

 

Waar door ik duidelijk betuige

 

Dat hy is God, die mij bewaard

 

Heeft, en op 't laatste van myn leven.

 

Zijne genade mij gegeven.

 

5. En nu ben ik van getalle

 

Dat Sint Ian is veropenbaard,

 

En heeft gehoord met groote geschalle

 

Zeer luide roepen onder d'aard:

 

Lof zy God in de Troon verheven,

 

Wij prys en eer hem altyd geven.

 

6. In 't Hemelryk zal ik wel raken,

 

Maar daar gaat niemand in besmet,

 

Dus leg ik in dees heere baken,

 

Om zo te worden rein en net,

 

En zalig zyn als door het branden,

 

Dat beproeft het werk mijnder handen.

 

7. Had ik gevolgt Gods trouwe rade:

 

Verrekent hier met uw party

 

Terwyl gy bent in 's levens pade,

 

Daar uwe tijd gaat heel voorby,

 

Eer men u geeft te tormenteren,

 

Aan de Iustitie knegts des Heeren.

 

8. Og nu mag ik het niet ontlopen,

 

Ik ben gebonden alzo vast

 

Mijn heele schuld moet ik bekopen,

 

Og waar ik daar eens van ontlast:

[p. 274]

 

Den laatsten duit moet ik betalen,

 

Og waar van daan zal ik het halen.

 

9. Og waar zal ik nu bystand vinden

 

In dezen myn bedroegde staat!

 

Ontfermt u mynder myne vrinden,

 

Wild tog wat doen voor mijn misdaad,

 

Gij kunt myn lasten helpen dragen,

 

En zo verligten myne plagen.

 

10. Hoe veel deden de Machabeen.

 

Die offerde zo groten geld,

 

Om den Heer te stellen te vreen

 

Voor 't volk dat lag gedood in 't veld.

 

Tobias steld ook op de graven

 

Brood ende wijn om un te laven.

 

11. De Jabes Galad ingezeten

 

Hebben voor Sauls volk gevast,

 

Voor al die waren dood gesmeten,

 

Van 't Philistijnsche hier verrast:

 

Ia David die ging zelver vasten

 

Over deze verslage gasten.

 

12. Gedumpt te worden voor de doden,

 

Dat is voor hem de boete doen,

 

Dit word van Paulus niet verboden,

 

Maar wel verhaalt als een verzoen,

 

De wyze man leerd aalmis geven,

 

Voor die verscheiden zyn uit 't leven.

 

13. Al van ruim zestienhondert jaren

 

Tot nu aan dees bedroefden tyd,

 

Gelyk d'Oudvaders ons verklaren,

 

Deden de Christenen met vlijd,

 

Aalmissen, vasten en gebeden,

 

Ia deden Miss' voor d'overleden.

[p. 275]

 

14. Denk eens om my, o Christen mensche,

 

Ontferm u myn ellendigheid,

 

Naar uwe gunst in stadig wensche,

 

Toon mij tog eens barmhertigheid,

 

Ten minsten gy zy mijn lieve vrinden,

 

Die ik eertijds zo zeer beminden.

 

15 o Goede God! o lieve Heere!

 

Gy doet myn nog zo veel genaad'!

 

Ik duizendmaal verdiend heb meer,

 

Door mijn menigvuldig misdaad:

 

Maar Uw' genaad' gaat al te boven,

 

Daarom zal ik u eeuwig loven.