Het Evangelische visnet, bevattende sommige veranderde liedjes uit het zelve, andere uit de Evangelische triumph-wagen, Zingende zwaan, en anderen

Op de zesde Zond. na Pinxteren. Marc. 8.

Stem: {Corante Monsieurs.
{Ik de drink de nieuwe Mos.
{Hoe draait 't fortuin nu ras.

Christus ging door Sidon,
Na Galileen, begon
Te komen aan de oever van de strand,
Al na de palen dertien steden land,
Daar hij Doven genas,
En Stomme dede weder spreken ras;
Vier duizend mans die tekens zagen,
Zij gingen met hem voort,
Van 't een tot ander oort.

Zij bleven op de gang;

Met hem drie dagen lang,
Zy aten niet, want zij hadden geen brood,
Om van te leven in haar hongers nood!
Onzen Heer ontfermt hem,
Spreekt tot zijn jong'ren met een zagte stem;
Daar meed' zal ik dees menschen spyzen,
Dat haar geen flauwte komt aan,
Als zy na huys toe gaan,

Zij spraken onderling,

Dat was wel zonderling,
Deze te spyzen hier in de Woestyn,
Die in zo groot getal gekomen zyn;
Zy wisten geenen raad,

[p. 214]

 

Dat zy alle mogten worden verzaad,

 

Den Heer die vraagt waar zyn uw broden?

 

Hoe veel hebt gy hier dog;

 

Zy zeggen, zeven nog.

 

Voorts belast haar den Heer,

 

Op d'aard te zitten neer,

 

Hy brak het brood met groote dankbaarheid.

 

Gebied de Schare, worde voorgeleid,

 

Insgelyks hy ook deed',

 

En luttel vissen, die daar waren meed':

 

Zy hebben al genoeg gegeten,

 

Van deze vis en brood,

 

En nog veel overschoot.

 

Na dees schoone maaltijd,

 

Verzam'len zij met vlijd,

 

De brokkelingen die waren gespild,

 

Als God haar hadde door zyn zegen mild,

 

Nu gespyst in haar nood,

 

Met luttel vissen en zo weinig brood,

 

En hebben doen nog zeven korven,

 

Door de zegen van God,

 

Gevuld met overschot.

 

Dus zyn zy al gelyk,

 

Gekeerd zonder bezwyk,

 

Van waar zy kwamen volgen onzen Heer,

 

Vier duizend mannen, ofte nog wel meer,

 

Den Heer gaat weder 't Zee,

 

En hij neemt al zijn Discipelen mee,

 

Zy zyn te zaam in 't Schip getreden,

 

En zo gevaren na

 

Het land Dalmanitha.