[2001/6]
Beste lezers,
Hoe vreemd komt een themanummer soms tot stand. De ene keer wordt er twee jaar aan gepland, gewerkt, geschreven, zoals het geval was bij de vorige aflevering over de resonanties tussen dans en literatuur. Een andere keer gebeurt alles terloops, vanuit een toevallige inval, die at random leidt naar teksten. Het is Elma van Haren die plots de term ‘laag pathos’ liet vallen, er meteen aan toevoegend dat ze niet wist wat ermee wordt bedoeld. In feite ging het om een vergissing: ze had bij de redactionele beoordelingen van een tekst ‘leeg pathos’ verkeerdelijk gelezen als ‘laag pathos’.
Ik associeerde dat lage pathos meteen met wat ze in Engeland ‘trash’ noemen, en in Frankrijk ‘littérature poubelle’. Literaire teksten die zich aan of over de rand bewegen van soap, porno, kitsch. Maar toch blijft zo'n project een wilde gok. Hoewel Elma van Haren niet aan haar proefstuk toe was. DWB 1998/1 stond in het teken van hoog pathos, en ze koos overdadig literaire teksten van onder anderen Willem Brakman, Maria van Daalen, Jeroen Olyslaegers, Leon Gommers, Lucas Hüsgen, Jorie Graham, José Lezama Lima en Jacques Roubaud.
En ook nu, met het ‘laag pathos’, is het resultaat niet gering: de manier waarop Erik Spinoy en het duo Peter Holvoet-Hanssen/ Han van der Vegt een (onbestaand) begrip invullen en daardoor máken is zeer merkwaardig. Bovendien wordt iets compleet denkbeeldigs reeds vormgegeven door H.H. ter Balkt, en ook door getalenteerde jonge schrijvers als Ph. Hypyle J. Le Cesman, Serge Delbruyère en Nick J. Swarth.
De ontwapenende en verleidelijke kleurenkatern van Walter Swennen maakt deze Bacchus' bar nog weelderiger.
Hugo Bousset
Auteursrechtelijk beschermd