Delfschen Helicon ofte grooten Hollandschen nachtegael

[p. 78]

t'Samen-spraak tusschen Damon en Florida, zijnde Herder ende Herderinne,

Stemme: Als 't begint.

[p. 79]

 

FLorida soo het wesen mag,

 

So koom ik en doe mijn droef geklag,

 

Van mijn verdrietig minne,

 

Ik heb 't u reyne fiere Maegt

 

Vry meer als eens gevraegt,

 

Maer noyt niet kunnen winnen.

 

Wat komt van klagen als verdriet,

 

U klagen Damon gelt hier niet,

 

Nog al u lustig queelen,

 

Ik ben niet die 'k eertijds was,

 

Doen ik in 't groene gras

 

Ging onbekommert speelen.

 

Florida wat is dat geseyd,

 

Is mijn soo zwaren druck bereyd,

 

Dat my sal nu gebeuren,

 

Ach ! ach doen ik lest Thirsis sag,

 

Dat hy omtrent u lag,

 

Mogt ik met reden treuren.

 

Ja Thirsis Vrind dat is de Man,

 

Die mijn alleen verheugen kan,

 

Hy is mijn eygen leven,

 

Ik heb hem lest mijn regterhant,

 

Al tot een onder-pand,

 

Met Vrienden raed gegeven.

 

Ach ! ach ! wat voor een zwaren druk,

 

Ach ! ach ! wat voor een ongeluck,

 

Komt op mijn neder-storten,

 

Ach ! ach of nu de snelle dood,

 

In deesen grooten nood,

 

Mijn leven wou verkorten.

 

Ey Damon weest so treurig niet,

 

Dat u gebeurt is meer geschiet,

 

Uw druk sal haest versoeten,

 

Soo gy maer een fiere Maegt,

 

Die uw Ziel behaegt,

 

Uyt liefde gaet begroeten.

 

Dewijl dit nu soo geschied,

 

En weest daerom soo spijtig niet,

 

Maer hoort mijn eenmael spreeken,

 

Misschien mogt u een lustig Quant,

 

Ook met een soeten brandt,

 

Een liever vier ontsteken.

 

Neen, neen, dat waer voor mijn geen eer,

[p. 80]

 

Een Bruydt en is geen Vrijster meer,

 

Sy mag geen Minnaer spreken,

 

Maer als het Ja-woort is geseyt,

 

Dan is de Knoop geleyt,

 

Die niet en te breken.

 

Maer of daer een rijcker quam,

 

Wat meerder of van hooger stam,

 

Soud' gy hem niet ontfangen,

 

Gy zwijgt ick heb mijn herten-wensch,

 

En noyt sal my nu geen Mensch,

 

Na meerder doen verlangen.

 

Ik houd' niet van u strenge Wet,

 

Mijn liefde is te vast geset,

 

't En zijn maer loose streken,

 

Mijn oog en sal niet elders gaen,

 

Noch ick en sal voortaen,

 

Geen Linckers hooren spreeken.

 

Zijn wy dan Linckers soete Maegt;

 

Ons praet heeft u wel meer behaegt,

 

Waer toe so trots gesproken,

 

Geen woort noch eer mijn hertje sluyt,

 

Neen, neen, ick ben de Bruyt,

 

U praet dient af-gebroken.