De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids

Een ander Gheestlijck Liedt.

Op de Voys: Als hier nae volcht.

[fol.  Ccxxiiij.v]

O Heere Godt dijn Godlijck woort
Is lang' Verdonckert bleven,
Tot dat ons is geseyt ghewis
Wat Paulus heeft beschreven,
End ander meer, Apost'len Heer,
Wt dijn Godlijcken Monde,
Wy dancken dy, O Heer dat wy
Beleeft hebben die Stonde.

2. Dat door u Macht,
Int licht is bracht,
Als claerlijck is voor ooghen.
Ach Godt mijn HEER,
Ontfarmt u seer,
Die dy noch nu Verlooch'nen,
End achten meer, Op Menschen Leer,

[fol.  Ccxxv.r]

 

Daer in sy doch verderven,

 

Dijns Woorts verstandt

 

Maeckt haer bekandt,

 

Dat sy niet Eewich sterven.

 

 

 

3. Wilt ghy nu fijn

 

Goet Christen zijn,

 

So moet ghy recht Ghelooven,

 

Sett dijn Vertrouw',

 

Daer op vast bouw'

 

Hoop en Liefd' int Gheloove,

 

Alleen door Christ,

 

Tot aller Vrist,

 

Dijn Naesten mint daer neven,

 

Conscientie vry,

 

Reyn Hert daer by,

 

Gheen Creatuer kan t'gheven.

 

 

 

4. Ghy Heer alleyn moet sulcx doen reyn,

 

Doch gantschlijck wt ghenaden,

 

Wie hem des troost,

 

Die is verloost,

 

End mach hem niemandt schaden,

 

Al wouden ghelijck,

 

Paus, Keyser, t'Rijck,

 

Dy, end dijn Woort verdrijven,

 

Is doch haer Macht

 

By dy niet gheacht,

 

Sy moetent laten blijven,

 

 

 

5. Help HEEre Godt in deser Noot,

 

Dat haer die oock bekeeren,

[fol.  Ccxxv.v]

 

Die niet betracht,

 

Dijn Woort veracht,

 

End wil het oock niet leeren,

 

Sy spreken slecht,

 

Het is niet Recht,

 

En hebben niet ghelesen,

 

Oock niet ghehoort

 

Dat Eedle Woort,

 

Ist niet een Duyvels wesen?

 

 

 

6. Ick g'looff gantsch gaer

 

Dat het zij waer,

 

Wat Paulus ons doet schrijven,

 

Al moet voortaen

 

All' dinck vergaen,

 

Dijn Godlijck Woort sal blijven,

 

In Eewicheet,

 

Al waert oock Leedt,

 

Veel hart verstockte Herten,

 

Keerens' niet om,

 

Sullens' daerom

 

Lijden gaer groote smerten.

 

 

 

7. Godt is mijn HEER,

 

Soo ben ick dier,

 

Dijn sterven coemt te goede,

 

Daer door wy vast,

 

Wt allen Last,

 

Verlost met dijnen Bloede.

 

Des danck ick dy,

 

Dies sult ghy my

[fol.  Ccxxvj.r]

 

Nae dijn Belofftnis gheven,

 

Wat ick dy bid',

 

Ontseg't my niet,

 

In Doot end oock in Leven.

 

 

 

8. HEER ick hoop noch

 

Ghy werdet doch,

 

In gheener Noot verlaten,

 

Die dijn Woort recht,

 

Als Trouwe Knecht',

 

Int recht Gheloove vaten.

 

Gheeft hun bereyt,

 

Die Salicheyt,

 

En laetse niet verderven,

 

O HEER door dy,

 

Bid' ick laet my

 

Vrolijck end willich sterven, Amen.