Den christelycken dool-hof

Door-vlochten, ende verciert met godtvruchtige liedekens

Liedeken waer inne Christus is trooster de de godt-minnende ziele.

Stemme. Goed' Cameraden maeckt jolyt.

WAerom ô Bruyt sijt ghy soo droef

Wanneer ick u met eenigh lyden proef,

Weet ghy niet, dat die wordt bemint van my,
Ick hem op d'aerd' gheduerighlyck casty.

[p. 69]

 

2. Siet myne Heylighen eens aen,

 

Ach wat en hebben sy niet onder-staen;

 

'kHeb hun (ghelyck in't vier men proeft het gout)

 

Gheproeft met pyn, en lyden menigh fout.

 

3. Voort-aen dan ziel niet meer en claeght,

 

Maer alle lyden cloeckelyck verdraeght:

 

Want 'tdient doch al tot uwe saligheyt,

 

Het ghene u van my wordt op gheleyt.

 

4. Ick ben besorght voor u, myn Bruyt,

 

Hoort naer myn woorden, en naer myn gheluyt:

 

Ick wil u hebben gansch naer myn behaegh,

 

Ghemerckt dat ick u groote liefde draegh.

 

5. 'k Versoeck van u geheel uw' hert,

 

Gaeft ghy het iemandt anders 'twaer my smert;

[p. 70]

 

Seght dan met Paulus ick en leef niet meer,

 

Maer in my leeft nu mynen Godt en Heer.

 

6. Is't dat ghy wettelyck hier strydt,

 

Ghy sult hier naer-maels wesen soo verblydt,

 

Dat ghy sult segghen, dat het lyden hier

 

By sulck verblyden min is dan een sier.

 

7. Weest altyt vroom, en cloeck van moet,

 

Myn jook is seer ghemackelyck en soet,

 

En ick en legghe niemandt op meer last

 

Als hy vermagh, en op syn leden past.

 

8. Stelt al uw' lyden eens by't myn,

 

Bedenckt myn wonden eens, myn doodt, myn pyn

 

Ick weet dat ghy tot my stracx roepen sult:

 

Met lyden, Heer, myn leven staegh vervult:

[p. 71]

 

9. Seer cranck, beken ick, is den mensch,

 

Maer ick daer teghen ben tot uwen wensch

 

Bermhertigh, en een goedertieren Vaer

 

Die voor de daedt den goeden wil nem' waer.

 

10. Vaert wel myn Duyf, ghetrouw gaet voort,

 

Schept noyt ghenucht, dan in het ghen' behoort:

 

Dat buyten my is, is verganckelyck,

 

En anders niet als aerde, stof, en slyck.