Den christelycken dool-hof

Door-vlochten, ende verciert met godtvruchtige liedekens

[p. 42]

Liedeken, oft t'saemen-spraecke tusschen de Godt-minnende ziele ende Christus haeren Bruydegom.

Stemme. Helas je suis abandonné.

DE ZIELE.

OMijnen alder-soetsten pandt!

Aensiet my doch die hier ligh voor uw' voeten

Waer sou ick beter u ontmoeten,
Als aen het Cruys daer ghy door minnen brandt

[p. 43]

 

Weent, ende sucht in over-vloet?

 

Uw' traenen sijn ghemenghelt met uw' bloedt,

 

Ghy roept tot ons met uwe open armen:

 

Comt, sondaers comt

 

Hoe cout, 'ksal u verwarmen,

 

Vreest te zijn verdoemt.

 

CHRISTUS.

 

2. O mensch dat ghy het eens verstont,

 

Wat ick al heb om uwen t'wil gheleden,

 

Ghy soud' met my wel zijn te vreden:

 

Merckt maer alleen hoe dat ick ben door-wondt;

 

Van mijne voeten tot het hooft

 

Is niet een plaetsken, my doch vry ghelooft,

 

Dat ghy sult vinden sonder eengh lyden:

[p. 44]

 

Wat wilt ghy meer?

 

En wilt van my niet scheyden,

 

Ick ben uwen Heer.

 

DE ZIELE.

 

3. Wel minnaer 'khoud' my nu gherust,

 

'kEn vinde niet waer ick my keer oft wende,

 

Dan vuyl ghenoechten vol ellende,

 

'kEn wil hier niet ghenieten mijnen lust,

 

Op dat ick inder eeuwigheydt

 

By u, ô mijnen Godt ghebenedeydt,

 

Magh rusten met de ghen' die hier op eerden

 

Hun suyverheydt

 

Hielen in groote weerden

 

Doende aerebeydt.