Apollo's nieuwe-jaers-gift. Aen het bekoorlyke Hollandsche jufferschap. Deel 1

Minnaers klagt.

Stem: Tranquille Coeur &c.

1.

HElaes! wat droevig ongeval,
Benauwt myn ziel, met zware slagen
En ramp op ramp, Ach! ach! hoe zal
Myn ziel dit leet kunnen verdragen,
Nu myn Beminde is,
Zoo schielyk door de doodt
Gerukt in de Aerdsche schoot.

2.

Komt felle doodt, my lust niet meer
Te leven, nu ik heb verlooren,
Myn Levens ligt, Scherp u geweer,

[p. 154]

 

Wild uit medogentheid doorbooren

 

Myn hart, op dat myn schim,

 

Meed' door het vinnig Stael

 

By myn Beminde dael.

 

3.

 

Wat acht ik vinnig? het is zoet

 

En aengenaem voor my te sterven,

 

Het leven is my bang en wroet.

 

Ja bitterheid, nu ik moet derven

 

Het waerdste dat myn ziel

 

Bezat, in volle vreugd!

 

De spiegel van de Deugd.

 

4.

 

Kon ik gelyk Orpheus door 't Spel

 

Naer d'onderaerdsche styx afklimme,

 

Ik daelde in de naere hel,

 

'k Aenbad de Vorst van alle Schimme

 

Om myn Beminde Maegt;

 

Maer ach! t' en kan niet zyn,

 

Ondraegelyke Pyn.