Apollo's St. Nicolaas-gift aan Minerva

Engels air.

Het Kusje, dat ik laast van uwe Lipjes
Ontstal, die vreugd was Nektar aan myn mond,
Het Ambrozyn van die Coraale tipjes,
Ag myn Filemeen! Is balzem voor myn wond;

[p. 58]

 

Hoe joeg myn Hert, wanneer ik steelswys plukten,

 

Die Honig-douw: Noyt was ik meer verheugt,

 

Doen ik myn mond aan uwe Lipjes drukte,

 

Gestrengeld om u hals, smolt ik van zoete vreugd.

Gy zogt t'ontworstelen myn zoeten Engel,

Gy waard te zwak de Min te wederstaan,
Ik wierd geholpen van die klyne Bengel,
Maar Baafje loeg wanneer ik had gedaan;
Hy scheen vergramt, maar 't schynt dat Venus-Wigje,
Zal maken dat ik u omhelzen mag,
En u treffen met zyn vergulde Schigje,
En gy dan vlugten zult voor myn ontzag.