Apollo of Ghesangh der Musen

Liedeken,

Stemme: Rubinette.

EEn Heremijt vvil ick vvorden,
Steken mijn in’t diepe vvoudt,
En’t naackte lijf omgorden
Met een grove tabbaart oudt,
En eten nimmermeer noch broodt, noch vis, noch vleys;
Maar vvortelen na penitentijs eys.

[p. 74]

 

Die uyt mijn ooghen sincken

 

Door de vveenelijcke smert,

 

Mijn tranen voor mijn drincken

 

Laven sullen ’t dorstigh hert,

 

Mijn hert gelijckt d’oorspronck van menich klaar fonteyn,

 

Die’t uytghespogen vvater drincken reyn.

 

 

 

Mijn bedd’ de koude aarde,

 

Peuluvv’ een vier-kante steen:

 

In mijn hol ick vervaarde

 

Rodomont met mijn ghesteen:

 

Al mijn huys-raat sal zijn een doodts-hooft met een kruys,

 

Een prickel-geessel in dit doncker huys.

 

 

 

Drie reysen t’elcker uyren

 

Rijten sal ick op de huyt,

 

Dit torment sal my duyren

 

Tot dat mijne kaars gaat uyt,

 

Of dat de vvreede Maaght melijdich is tot my,

 

Aansiende al’t gheene ick om haer ly.

Ionghe Spruyt.