Antwerps liedboek

14 Een nyeu liedeken.

1
COnfoort confoort sonder verdrach.
Mijn liefste boel verborghen
Ic segge vry ten is noch gheen dach.
Ten is noch gheenen morghen

2
Die wachter singhet zijn daghelijcx liet
Hi can zijn tonghe wel bedwinghen
Coemt in huys mijn soete lief
Wi twee wi sullen noch genoechte beginnen

3
Si leyde hem op haer borstkens ront
daer op so ghinck hi ligghen rusten
Si seyde schoon lief mijn waerde mont
Wat dinghe mach v lusten

4
Si leyde hem in haer armkens vry
Van vruechden began therte ontspringhen
Bedect mijn eere dat bidde ick dy
Bedect mijn eere lief bouen alle dinghen |

5
Dat bidde ick v o liefste mijn
die alderliefste suldi blijuen
daer twee goede lieuekens vergadert zijn
Hoe noode laten si hem verdrijuen

6
Waer mi Virgilius conste cont
den lichten dach soude ic vertrecken
Ende mijns liefs witte borstkens ront
daer mede sal ick vruecht verwecken

7
Ay lacen neen ick niet
den dach die coemt ick moet vertrecken
Lief van mi vliet lief van mi vliet
dat ons die nijders niet en beghecken

8
Die ons dit liedeken eerstwerf sanck
Vrou venus liefde hem seer quelde
Hi was geerne op vruechden banck
daer hi hem wel toe stelde