Amsterdams minne-beekje. Deel 3
(1638)–Anoniem Amsterdams minne-beekje– Auteursrechtvrij
[pagina 88]
| |
Stemme: Pronckje van dees Maeghden.
VEnus Liefd-goddinne,
Cupido beneven,
Prickelt ons de sinne,
Doet ons kusjes gheven:
Ach wat soeter leven,
't Schijnt hemels vreught te zijn
Jae zeper, noch beter
Zijn kusjes // nae lusjes
Als goeden wijn.
2 Want dat mijn de Goden,
Die hoogh zijn ghepresen,
Op de Necter noden,
't Mocht nu alsoo wesen:
Maer wat waer 't by desen,
Kusjes voedtsel van mijn
T ghelijcken? // Jae wijcken
Moet Necter // en Hecter,
't Komt veer niet by.
3 Soeter als Sucaten,
Niet om verghelijcken,
Of als Honich-raten
Moeten kusjes wijcken,
Oock al de Confijten,
Gheen soeter soet men vond
Als soentjes // soo groentjes,
Te ghenieten // die vlieten
Van Rosemond
4 Want haer roode lipjes
Bloosen als Scheerlaecken,
Als ick maer de tipjes
Eerst begin te raecken,
Schijnt mijn ziel te smaecken
De overgrootste vreught
Op aerden // in waerden:
Die mensche // nae wensche
Sijn hert verheught.
| |
[pagina 89]
| |
5 S'is soo soet van reden,
Lieffelijck van woorden:
Noch niet lang gheleden
Is't , dat ickse hoorden,
Mijn zieltje schier vermoorden
In liefdens soete lijn:
'k Docht doet het // je moet het
Mijn hertje // en smertje
Wel doen aen mijn.
6 S'heeft twee bruyne oochjes
Die soo soetelijck loncken,
Twee git-swarte booghjes
Daer rontomme proncken:
'k Ben in liefde droncken,
En weet naeuw wat my deert:
Ick segghe // soo legghe
Mijn sinne // van binnen
Door haer verheert.
B. W. Met gestadigen arbeyt. |
|