Amsterdamsche Vreughde-stroom (Eerste deel)

[Ghy Wayluy die de Iacht, hoogh acht.]

Stemme: De Mey die komter ons by, seer bly, &c.

GHy Wayluy die de Iacht, hoogh acht,
En neemt int schieten u vermaecken soet:
Hoort toe ick sal het u gaen, verslaen,
Wat nieus dat my nu lestmael is ontmoet,
Hoe dat ick smorgens voer, Wt schieten met mijn Roer,

[p. 188]

 

Van alles versien, wat mijnder ontbrack,

 

Van Cruyt en van Loot, Van Kaes en van Broot

 

Van Bier en Toeback.

 

2   Wat heeft het te bedien, goe Lien,

 

Oft men al heeft ’t geen dat een Mensch behoeft,

 

Ick gingh soo menigen stont, in’t ront,

 

Ick schoot niet dies soo wiert ick seer bedroeft,

 

Soo dat ick toornigh zwoer, Stracks neem ick Tas en Roer,

 

Mijn Kruyt en mijn Loot en smijt in d’Revier,

 

En loopen ontstelt, Verdrincken mijn gelt, In Wijn en in Bier.

 

3   Als ick was op-ghestaen om gaen,

 

Quam daer een aerdigh Meysje aenghetreen,

 

Sy had haer heel moytjes aenghedaen,

 

Sy seyd, wel Wayman hoe! waer wilje heen?

 

Hoe komt datje niet schiet? Of deught u Vuyr-roer niet?

 

Het lijckter nochtans wel hupsch en groot,

 

Seg waer het u schort, Of komje te kort, van Kruyt of van Loot.

 

4   ’k Antwoorde op haer reen, ‘k Sey neen,

 

Schoon Kint het schort mijn aen mijn tuychje niet,

 

Want alle mijn tuygh is klaer nemaer,

 

Wat salmen schieten daermen niet en siet,

[p. 189]

 

Wayman hebt goeden moet, Is u gereetschap goet,

 

Soo komt in mijn Bosje seyde sy fris,

 

Daer sal ickje fijn, Behulpsaem zijn, Soo meughje niet mis.

 

5   Terstont nam ick mijn Roer, op schoer,

 

Ick gingh met het schoon Kint, al aen de wint,

 

Soetertje seydse, blijf staen, legh aen,

 

Laet sien wat voor een Wayman datje bint,

 

Schiet lustigh in dat swart, En mist eens hebje ’t hart

 

Soo komje niet weder in mijnen Bos, By daegh of by nacht

 

Dus toont nu u macht, Mit schoot ick eens los.

 

6   Ick raekten den eersten schoot, seer bloot,

 

En seyd’ schoon Kint, en is het soo niet wel?

 

Sy seyd’ ghy hebt er al recht, mijn Knecht

 

Ghy hebt geraeckt, en zijt soo fraey Ghesel,

 

Een Kievit met een kuyf, Schiet my noch eens een Duyf,

 

Soo benje de quant die icker begeer, Ick seyde sie daer,

 

En mickten daer naer, Ick raeckten hem weer.

 

7   Hoort eerje noch wegh gaet mijn Maet,

 

Schiet my noch eerst een Koeckoeck van den tack,

 

Ick seyd’ ick kander niet meer, de Veer,

 

Van mijn Vuyr-roer, die is al veel te zwack,

[p. 190]

 

Kint, siet ghy niet hoe dat, Mijn Haen niet meer en vat,

 

Sy nammer mijn Vuyr-roer selfs ter hant, En met een keer,

 

Soo hadse de Veer, Al weer ghespant.

 

8   Mijn Band’lier namse ter handt, en vant

 

Daer in omtrent noch eene halve schoot,

 

Sy sprack doen tot haer begeer, noch meer,

 

Schiet mijn een Mosje, dat en is niet groot,

 

Terstont nam ick mijn Roer, Maer hoort eens hoe ick voer,

 

Ten gaffer geen vuyr ten woude niet staen,

 

Dus sprackse bedroeft, Wat schaet het? vertoeft,

 

Ten wilder niet aen.