't Amsterdamse rommel-zootje, met verscheyde minne-deuntjes, lief-lockende vrijagie, en treffelijcke harders-sangen, door verscheyde gentile geesten gecomponeert. Met de antwoort op 't Menniste susjen


Liedeken van een Vissertjen, en een Moolenaertjen. DEs Winters als het regent Dan zijnder de Paetjens diep, Ja diep, Dan komt dat loose Visschertje Vissen al inne dat Riet, Met sijne rijfstock, met sijne strijckstock, Met sijne lapsack, met sijne knapsack, Met sijne leere, van dirre dom deere, Met sijn leere Laersjens aen. Dat loose Moolenarinnetje Gingh in haer deurtje staen, Ja staen, Omdat dat aerdigh Vissertje, Voor-by haer heenen sou gaen, Met sijne rijfstock, met sijne strijckstock, Met sijne lapsack, met sijne knapsack, Met sijne leere, van dirre dom deere, Met sijne leere Laersjes aen. Wat heb ick jou bedreven, Wat heb ick jou misdaen Ja daen? En dat ick niet met vreden Voor-by jou deurtje magh gaen, Met mijne rijfstock, met mijne strijckstock, Met mijne lapsack, met mijne knapsack, Met mijne leere, van dirre dom deere, Met mijne leere Laersjes aen. Ghy hebt my niet misdreven, Ghy hebt my niet misdaen Ja daen, Maer ghy moet mijn driemael soenen Eer ghy van hier meught gaen, Met sijne rijfstock, met sijne strijckstock,
[pagina 58]
Met sijne lapsack, met sijne knapsack, Met sijne leere, van dirre dom deere, Met sijne leere Laersjes aen.