Een Liedt van een jonge Ruyter en een moy Meysje.
Op de Stemme: Het waren twee goe Liefjens.
EEn Ruytertjen Jongh van Jaren,
Hy vryde een Meysje soet,
Hy vrydese vierde half-Jaren,
Te komen in haer gemoedt;
Hy boodse de trou en de minne was soet,
Hy boodse de trou en de minne was soet,
Als sy malkanderen sagen schoon Lief,
Veranderde beyd' haer bloedt.
Sy sprack met soete woorden,
'k Hebt alsoo wel verstaen,
Ghy gaet op een ander vrijen,
Ghy meughter wel heenen gaen:
G'hebt alle jou moeyte voor niet gedaen,
G'hebt alle jou moeyte voor niet gedaen,
Ghy komter my veel te selde, schoon lief,
Daerom laet icker jou gaen.
Dat ick jou veel te selden kom,
Dat 's my van herten leydt,
Een ander Lief wil ick vrijen,
De Wereldt is wijdt en breydt,
'k Wil vrijen die mijner gebeuren magh,
'k Wil vrijen die mijner gebeuren magh,
Ghy meughter my niet gebeuren, schoon lief,
Al vrijde ghy nacht en dagh.
Al staen ick voor jou deurtje,
'k En bidder jou om geen broodt,
Ghy meughtet my niet gebeuren,
Oorlof mijn Lief, ick schelder jou quijt,
Oorlof mijn Lief, ick schelder jou quijt,
Jou hertje dat sou wel breken schoon lief
Dat ick noch langer beydt.
Hy stacker fijn Paert met spooren,
Hy rieper soo luyde, O mijn!
Mijn Vrijen is nu verlooren,
De Vrijsters die vrijen mijn,
Oorlof het moeter gescheyden zijn,
Oorlof het moeter gescheyden zijn,
| |