Een Aemstelredams amoureus lietboeck(1589)–Anoniem Een Aemstelredams amoureus lietboeck– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Noch een ander nieu Liedeken, Op de wijse: Ick heb de werelt zeer bemint. Die winter comt aen, die Mey is wt Die bloemkens en staen niet meer int groene, Die nachten zijn lanck door des winters vertuyt Nu lust my wat nieus te doene Mijn ionghe iuecht is int zaisoene, Mijn man en is niet wel mijn vrient Ey oude grijsert, al slaept ghi totter noene Want ghy en hebt niet dat my dient. Het was my wel van te voren geseyt, Dat hy was van slutsers bende Syn spoel my oock niet wel en ghreyt Int beghintsel noch int ende Waer ick my kere, waer ick my wende, Mijn man en is niet wel mijn vrient Ey oude Grijzert, dat ick v oyt kende Want ghy en hebt niet dat my dient. Vermaledijt so moeten zy zijn Die dat houwelick van hen voert brochte, Het schoon coluer, den reynen maechdom mijn Dat die Grieck aen my versochte My vreest als ick hoor zijn gherochte Mijn man is niet wel mijn vrient, Ey oude Grijsert, v vleysch is dier cochte Want ghy hebt niet dat my dient. En meent niet meer mijn zoete lief Ick hebbe genoech voor v behaghen Siluer ende Gout van alles v gherief, Daer toe bereyt v leve daghen Van my en muecht ghy dan niet claghen, Ghy segt ick ben niet wel v vrient Ey oude Grijzaert, dat beenken moet ghy knagen Want ghy en hebt niet dat mi dient. Had ick papier schoon perkement, Penne ende inckt, ick schreue daer inne Aen die Liefste Prince bekent, Dat hy soude comen tot zijn vriendinne, Want hy ist die ick met herten beminne [pagina 27] [p. 27] Mijn man en is niet wel mijn vrient Ey oude Grijsert, al soudt noch ontsinnen Ick hebbe wat anders dat my dient. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij