Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

Psalm Ciij.

David vermaent ende verweckt hem selven om Godt te loven voor de menichvuldige genaden so aen hem, als aen de gantsche Gemeynte bewesen, welcke hy in sijn woort, als in sijne wercken, dede blijcken; vermanende dies halven alle creaturen dat sy Godt met hem souden loven en prijsen.

1

[EEn Psalm] Davids. Looft den HEERE mijne ziele: ende ¹ al wat binnen in my is sijnen heyligen Name.

1 D. alle mijne gedachten, ende innerlicke bewegingen, lusten, ende begeerten, ende alles wat in mijn vermogen is.

2

Looft den HEERE mijne ziele, ende ² en vergetet geene van sijne weldaden.

2 Hebr. En vergeet niet alle sijne weldaden.

3

Die al uwe ongerechticheyt vergeeft, die alle uwe ³ kranckheden geneest.

3 D. elenden, aen der ziele ende aen den lichame. alsoo oock Exod. 15.26. Deut. 28.59, 61. Psal. 41.5. ende 147.3. Ies. 33.24. Siet de aent. Psal. 30. op vers 3.

4

Die u leven verlost ⁴ van’t verderf: die u kroont met goedertierenheyt ende barmherticheden.

4 D. Van den doot ende ’t graf, ofte, van den uytersten noot ende benaeutheyt.

5

Die ⁵ uwen mont versadicht met het goede: ⁶ uwe jeucht vernieuwt als eenes Arents.

5 D. die u met alle nootdurft rijckelick versorcht. Hebr. uwen cieraet. alsoo wort de mont genaemt: gelijck elders de tonge de eere genoemt wort.

6 D. Godt geeft u, selfs in uwen ouderdom, kloeckheyt ende frischeyt, gelijck de Arenden een stercke nature hebben, ende tot seer grooten ouderdom komen, (Siet Iesa. 40. vers 31.) ende dan eyndelick sterven, niet door dien haer de kracht vergaet van wegen den grooten ouderdom, maer sy sterven van honger, als het opperste deel des becks over het onderste gewassen is, so dat sy niet eten en kunnen.

6

De HEERE ⁷ doet gerechticheyt ⁸ ende gerichten, allen den genen die onderdruckt worden.

7 Hebr. doet gerechticheden.

8 Hebr. ende rechten, ofte oordeelen, D. alle manieren van justitie, ofte, de hoochste gerechticheyt. Alsoo oock Prov. 9.1. wort wijsdommen gestelt, voor opperste wijsheyt.

7

Hy heeft Mosi ⁹ sijne wegen bekent gemaeckt, den kinderen Israëls sijne daden.

9 T.w. in de welcke hy ende ’t volck van Israel wandelen souden, als Exod. 18.20. Psal. 25.4.5.

8

^a Barmhertich ende genadich is de HEERE, lanckmoedich, ende groot van goedertierenheyt.

a Exod. 34.7. Num. 14.18. Deut. 5.10. Nehem. 9.17. Psal. 86.15. ende 145.8. Ierem. 32.18.

9

^b Hy en sal niet altoos twisten, noch eeuwichlick ¹⁰ [den toorn] behouden.

b Iesa. 57.16. Ierem. 3.5.

10 Dusdanige onvolmaeckte redenen zijn oock elders: Als Psal. 109.21. Nah. 1.2. Siet d’aenteeck. op 2.Sam. 8.6.

10

Hy ¹¹ en doet ons niet nae onse sonden: ende en vergeldt ons niet nae onse ongerechticheden.

11 D. en straft, of hy en handelt met ons niet nae onse sonden.

11

Want ¹² soo hooge de hemel is boven de aerde, is sijne goedertierenheyt geweldich over de gene die hem vreesen.

12 Hebr. Gelijck de hoochte des Hemels is boven de aerde: soo sterck is sijne goedertierenheyt.

12

Soo verre ¹³ het Oosten is van ’t Westen: soo verre doet hy onse overtredingen van ons.

13 Hebr. de opganck van den onderganck, of, van den avont-tijt.

13

Gelijck hem een vader ontfermt over de kinderen: ontfermt hem de HEERE over de gene, die hem vreesen.

14

Want ¹⁴ hy weet wat maecksel dat wy zijn, gedachtich zijnde ¹⁵ dat wy stof zijn.

14 Hebr. Hy kent onse formeringe. De Prophete wil seggen, de Heere weet hoe swack dat wy zijn, ende hoe haest dat het met ons gedaen is. Siet Psal. 78.39.

15 D. uyt stof gemaeckt.

15

De ^c dagen des menschen, zijn als ¹⁶ het gras; ^d gelijck een bloeme des velts, alsoo bloeyt hy.

c Psal. 90.5.

16 Ofte, hoy.

d Psal. 90.5, 6. Iob 14.1, 2. Iac. 1.10, 11. 1.Petr. 1.24.

16

Als de wint daer over gegaen is, so en is sy niet meer, ende ¹⁷ hare plaetse en kentse niet meer.

17 Als of hy seyde: de bloeme, na dat sy afgesneden ende verwelckt is, so en kentse niet meer, noch en kan niet toonen de plaetse daerse gewassen is: alsoo en blijfter oock niet overich van de menschen: So datmen selfs niet weten kan, dat sy oyt, of, waer sy oyt gestaen hebben. Iob 7.10.

17

Maer de goedertierenheyt des HEEREN is van eeuwicheyt ende tot eeuwicheyt over de gene die hem vreesen, ende ¹⁸ sijne gerechticheyt aen kints kinderen.

18 D. sijne trouwe ende waerheyt, haer houdende ende doende ’tgene dat hyse uyt genade belooft heeft. alsoo oock Psal. 31.2.

18

Aen ^e de gene die sijn verbont houden, ende die aen sijne bevelen dencken, om die te doen.

e Deut. 7.9.

19

De HEERE heeft sijnen throon in de hemelen bevesticht, ende sijn Coninckrijcke heerscht over alles.

20

Lovet den HEERE sijne Engelen, ¹⁹ ghy krachtige helden, die sijn woort doet, ²⁰ gehoorsamende ²¹ de stemme sijnes woorts.

19 Hebr. ghy helden van krachte.

20 D. soo haest als ghy hoort ende verneemt wat dat hy seyt, ende wat sijnen wille is.

21 D. het bevell.

21

Lovet den HEERE ^f alle sijne heyrscharen, ghy ²² sijne Dienaers die sijn welbehagen doet.

f Genes. 32.2. 1.Reg. 22.19. Ephes. 3.10. Coloss. 1.16.

22 De Engelen worden Godes Dienaren genoemt, Psal. 104.4. Dan. 7.10. Desen tijtel wort oock den menschen gegeven, Ies. 61.6.

22

Lovet den HEERE alle sijne wercken, aen alle plaetsen sijner heerschappye: Looft den HEERE mijne ziele.