Minne-liedeken Ofte Vryagie tusschen Ferdinand en Cecilia

[p. 1]

Minne-liedeken
Ofte Vryagie tusschen Ferdinand en Cecilia.

Stemme: De Horlogie van Wynbuyse.

Cecilia: liefste Engelinne,

die aen my zoo zeer behaegd,
ziet hoe ik uw beminne
en myn hert naer u jaegd,
want gy zyt myn uytverkoren, bis.
Cecilia, liefste zoet!
't schynt dat gy ook zyt geboren
voor Ferdinands bloed.

Ferdinand, wat voor reden,

of wat voor een minne klagt,
komt, gy hier nu op heden
doen, in 't midden van den nagt?
wilt my hier in ruste laeten! bis.
want de zoete liberteyt
bemin ik zeer boven maeten.
neemt van hier afscheyd.

Cecilia hoort myn klagten

en ontfangt uw' serviteur,
laet uw jeugdig hert verzagten
en opent doch uw deur,
voor my die zoo is genegen, bis.
om te zyn met uw in trouw,
daerom, laet ons t'saemen plegen;
en word doch myn' Vrouw?

Ik ben al te jong van jaeren,

om de trouw te nemen aen,
daerom wilt uw moeyte spaeren
en vry op een ander gaen,
en ook al te zwak van leden, bis.
daer by ook nog veel te teer,
om met uw in trouw te treden,
stoort myne rust niet meer.

Lief! 't is in onz' jonge dagen

dat men komen moet in trouw,
zegt wie heeft'er oyt behaegen,
in een ouden man of vrouw,
daerom laet ons t'saemen paeren, bis
in het bloeyen van ons jeugd
en uyt liefde in min vergaeren,
met veel eer en deugd.

Ferdinand g'hebt door uw zoet

bekort myn zinnen en gemoed, (spreke
'k voel my door de liefde ontsteken,
ô getrouwen minnaer zoet,
ik gaen my met uw begeven, bis.
en in zoete minzaemheyd
zullen wy te saemen leven,
tot de dood ons scheyd.

EYNDE.

Door Vande Velde en Donatus de Schauwer,
Die zingen nu te saem en worden langs on ouwer,

Zy hebben veel plaisier en reyzen breed en wyd,

'T zyn Minnaers van den vré en haeters van den nyd.

Vu bon à imprimer l' Auditeur Sous Préfet d' Audenarde.

Tot Gent, uyt de drukkereye van J. Snoeck-du Caju.