Het Brabantsch Nachtegaaltjen bestaande in minneliederen, herders zangen, boertigheden en drinkliederen
(1654)–Jan Mommaert–
AuteursrechtvrijStemme: Allez où le sort vous conduit.
HElaes! myn suchten is om niet,
De schoonste die het aerdtryck heeft gedraghen,
En heeft gheen deirnis met my klaghen;
Maer lacht, nu sy myn pyn' en smerten siet:
Myn tweede Phyllis gaet vast he'en,
En spot terwylen ick vast om haer ween;
| |
[pagina 108]
| |
Nu sy haer ooren stopt voor myn ghebeden,
Soo sal haest de doodt
Myn af-ghepynde leden
Helpen uyt den noodt.
2. Wie was oyt soo bedruckt van hert'?
Wat nacht wirdt oyt voleyndt met soo veel suchten?
Hoe sal myn ziel' het leedt ontvluchten?
Al-waer ick gae, ick draegh myn eyghen smert',
De wereldt is my veel te nauw,
Ick ben verschrickt, en voor myn schaduw schauw,
Ick heb eylaes! tot myn verdriet ghekosen
Wel een schoone Maeght,
Maer ach! een hert bevrosen,
Dat gheen liefde draeght.
3. 'k Verlaet haer nu, en wil voor-taen
Gaen dolen langhs de droev' en eensaem weghen,
Daer gheenen troost en wordt verkreghen,
Maer daer de doodt sal eynden myn ghetraen.
| |
[pagina 109]
| |
Ey neen, Cleander, keer, ey keer,
Sy sucht om u, haer hert' is veel te teer,
't Is veynserey, u schoonheydt te bestryden:
Want sy is gheraeckt,
En door het mede-lyden
Sy van binnen blaeckt.
4. Gheboghen kniel' ick voor d'autaer,
En doe voor haer myn leste offerhande,
En wacht het vonnis uyt haer handen,
Te leven, of in kort te staen in baer:
Blyft sy dan wreedt en even straf,
Soo gae ick willigh naer het droeve graf;
Maer soo myn Phyllis kryght in 't lest me-dooghen,
Soo is het ghetraen
Van myn bedauwde ooghen,
En myn smert ghedaen.
|
|