De Vyftien mysterien van den rosen-crans van die H. Maget Maria
(1636)–Anoniem Vyftien mysterien van den rosen-crans van die H. Maget Maria, De– AuteursrechtvrijOp de wijs: Ie ne veux plus, o vanité infame.
ICk Iesus, die den Soone Godts almachtich
Des vaders wijsheyt ben,
Maria s'vrucht, Godt ende Mens warachtich
| |
[pagina 14]
| |
Kom als een kindeken,
V Ionghe jeught,
Leeren die deught,
O kinders fijn, ick sal u meester zijn.
Komt al tot my mijn soete lieve kinders,
Reyn sieltjens komt tot my,
Hoort mijn vermaen, o jong deugd beminders,
Die mijn hert maecken bly,
Als ick jonck, maer
Was twaelf jaer,
Merckt dat ick saen, ter kercken ben gegaen.
Ick ginck geschickt, met mijn beminde moeder.
Maria Maghet schoon,
Ioseph ginck me, mijns kintsheyts voogt, en voeder,
Gelijck hy was ghewoon,
Mijn eerste werck
Was inde Kerck,
Te sitten stil, en doen mijns Vaders wil.
Sy gingen t'huys; ick bleef daer noch dry dagen
Mijn ouders ick vergat.
Nu hoorden ick, nu dorst ick oock wat vraghen
Daer ick int midden sadt.
Der leeraers wijs,
Elck gaf my prijs,
Verwondert seer van mijne jonckheyts leer.
Weest oock also, mijn jonckheyt, heel manlerich,
Ten Catechismus gaet,
V daer wel draegt,
Antwoordt en vraeght,
V les onthout, d'onwetenheyt oock schout.
Den eersten bloem van uwe jonge jaren
Eer 't quaet u wert bekent,
| |
[pagina 15]
| |
Schickt tot Godts dienst, en wijsheyt te vergaren
Van jongs wel doen gewent.
Want een goet kint,
Dat vroech begint,
Oock out bewaert zijn deugdenlijcken aert.
Ick toonden oock gehoorsaemheyt mijn ouders,
Daer ick nochtans was Godt.
Leert hier an al, te wesen onderhouders,
Van u ouders ghebodt
Van mijn kinsheyt,
Gehoorsaemheyt,
O Kinders leert, u ouders mint, en eert.
Druckt my voorts wt in alle goede wercken,
Leeft als reyn Engeltjens
Datmen mijn deugd mach wtgebeelt bemercken,
In soo veel Iesu-kens.
Wel aen dan groeyt,
V neerstich spoeyt,
Ter Salicheyt; die u, o kinders, is bereyt.
FINIS. |
|