| |
| |
| |
De Propheet vermaent het volck om Godes name groot te maken van wegen sijne sorge over sijne Kercke, sijne wijsheyt, macht, genade, ende regeeringe over alles, tot sijnes naems lof, ende der geloovigen saligheyt.
| |
1
LOoft den HEERE, want onsen Godt te psalmsingen 1 is goet, 2 dewijle hy lieflick is: a 3 de lof is betamelick.
| |
2
4 De HEERE bouwt Ierusalem: hy vergadert Israëls 5 verdrevene.
| |
3
6 Hy geneest de gebrokene van herten, ende 7 hy b verbindtse in hare smerten.
| |
4
c Hy telt het getal der sterren: 8 hy noemtse alle by namen.
| |
5
Onse Heere is groot, ende 9 van vele kracht: 10 sijnes verstants en is geen getal.
| |
6
De HEERE houdt 11 de sachtmoedige staende: de godtloose vernedert hy tot de aerde toe.
| |
7
12 Singht den HEERE by beurte met dancksegginge: psalmsinght onsen Godt op de harpe.
| |
8
13 d Die de hemelen met wolcken bedeckt, die voor de aerde regen bereyt: e die 14 ’t gras [op] de bergen doet uytspruyten.
| |
9
Die het vee 15 sijn voeder geeft: den 16 jongen raven alsse roepen.
| |
10
Hy en heeft geenen lust aen de sterckte 17 des peerts: hy en heeft geen welgevallen 17 aen de beenen des mans.
| |
11
De HEERE heeft een welgevallen aen die die hem vreesen: die op sijne goedertierenheyt hopen.
| |
12
O 18 Ierusalem, roemt den HEERE: O 18 Zion, looft uwen Godt.
| |
13
Want 19 hy maeckt de grendelen uwer poorten sterck: hy zegent uwe kinderen binnen in u.
| |
14
20 Die uwe lantpalen [in] vrede stelt: hy verzadight u met 21 het vette der terwe.
| |
15
Hy sendt 22 sijn bevel [op] aerden: 23 sijn f woort loopt seer snel.
| |
16
24 Hy geeft sneeuw als wolle: Hy stroyt den rijm als assche.
| |
17
Hy werpt 25 sijn ys henen als stucken: 26 wie soude bestaen voor sijne koude?
| |
18
27 Hy sendt sijn woort, ende 28 doetse smelten: hy doet 29 sijnen wint waeijen, 30 de wateren vloeijen henen. | |
| |
| |
19
31 Hy maeckt 32 Iacob sijne woorden bekent: 32 Israël sijne insettingen ende sijne rechten.
| |
20
33 Alsoo g en heeft hy geenen volcke gedaen: 34 ende sijne rechten die en kennen sy niet. 35 Halelu-Iah.
|
-
1
- D. het staet ofte betaemt de kinderen Godes wel.
-
2
- Anders, want het is lieffelick.
-
3
- Hy wil seggen, het betaemt de kinderen Godes den Heere te loven. Of, de lof des Heeren is in sich selven een schoone sake.
-
4
- Dat is, Godt is d’eerste autheur, fondamentlegger, opbouwer, behoeder, ende bewaerder der Kercke.
-
5
- Of, verstroyde. Siet Iacob. 1.1. ende 1.Petr. 1.1. Vergel. Deuter. 30. versen 3, 4. Iesa. 11. vers 12. ende 56.8. Ioan. 11.52.
-
6
- Siet d’aenteeck. Psalm 30. op vers 3. ende 34. op vers 19. ende 51.19.
-
7
- Dat is, hy geneest hare wonden, als Luce 4.18. vergeleken met Iesa. cap. 61. vers 1. ende met Ezech. 34.16.
-
8
- Of, hy roept die alle by namen.
-
9
- Hebr. veelvoudigh, of, groot van kracht.
-
10
- D. het is onmogelick te begrijpen, of uyt te spreken, hoe groot ende menighvuldigh, dat sijn verstant ende sijne wijsheyt is. siet Iesa. 40. vers 28.
-
11
- Siet d’aenteeck. Psalm 10. op vers 17.
-
12
- Hebr. antwoort den Heere, D. singht den Heere, als d’een d’ander antwoorde gevende. siet Exod. c. 15. vers 21. ende 32. vers 18.
-
13
- Als ten tijde des Propheten Eliae geschiet is, 1.Reg. 18. vers 45.
-
e
- Iob 38.26, 27. Psalm 104.14.
-
14
- Van ’t woordeken gras, siet d’aent. 1.Reg. 18. op vers 5.
-
16
- Hebr. den sonen der rave. siet d’aent. Iob 39. op vers 3.
-
17
- .17 Onder den name des peerts ende der beenen des mans, vervatt hy allerley menschelicke behulpselen: oock vastigheden ende sterckten der steden: Dewelcke wel Godt de Heere niet geheelick en verwerpt, (want het zijn gaven van sijne milde hant herkomende) maer dat berispt hier de Psalmist, dat de menschen haer vertrouwen daer op setten. siet Deut. 7.7. ende 9. vers 4.
-
17
- .17 Onder den name des peerts ende der beenen des mans, vervatt hy allerley menschelicke behulpselen: oock vastigheden ende sterckten der steden: Dewelcke wel Godt de Heere niet geheelick en verwerpt, (want het zijn gaven van sijne milde hant herkomende) maer dat berispt hier de Psalmist, dat de menschen haer vertrouwen daer op setten. siet Deut. 7.7. ende 9. vers 4.
-
18
- .18 Verst. hier de inwoonders der stadt van Ierusalem, die aen den bergh Zions getimmert was.
-
18
- .18 Verst. hier de inwoonders der stadt van Ierusalem, die aen den bergh Zions getimmert was.
-
19
- D. hy beschutt ende beschermt de stadt in dewelcke ghy woont, ende hy bewaertse voor alle gewelt, ende aenslagen des vyants: Dit was een teecken van Godes gunste ende liefde tot sijn volck van Israël, als oock een teecken van Zions vastigheyt ende sterckte. siet het contrarie hier van Psalm 107.16. Iesa. 45.2. Ier. 51.30. Thren. 2.9. Amos 1.5.
-
20
- D. ’t is de Heere die u vrede geeft aen alle hoecken ende eynden uwes lants. siet Iesa. 60.18.
-
21
- Vergel. Deut. 32.14. ende d’aent. Ps. 81. op vers 17.
-
22
- Hebr. sijn reden, of, sijn seggen, sijn woort, D. sijn bevel: Verstaet hier die heymelicke ende inwendige kracht, die Godt d’aerde ende boomen geeft, om vruchten voort te brengen, elck boom ende gewas na sijnen aert.
-
23
- Soo haest als Godes bevel ofte woort uytgaet, stracks gehoorsamen hem alle schepselen der werelt.
-
24
- De sneeuw ende de wolle sijn malkanderen gelijck in koleur, lichtigheyt, ende gedaente.
-
25
- Verstaet hier by, den hagel, ofte de vervrosene hagelsteenen.
-
26
- Als of hy seyde, Als ’t Godt belieft hy sendt sulck eene gestrenge koude, dat geen creature deselve verdragen en kan.
-
28
- T.w. den vorst ende ys, of, de stucken ys.
-
29
- T.w. eenen warmen wint, die kracht heeft om het ys te doen smelten.
-
30
- T.w. die wateren, die stracks te voren ys waren.
-
31
- De sin is, een yeder kan uyt de bovenverhaelde wercken wel afnemen hoe groot de macht Godes zy: Maer hy doet sijne Kercke noch veel grootere genade, haer gevende sijne wet ende heylige geboden, om haer leven na deselve aen te stellen.
-
32
- .32 Dese beyde woorden beteeckenen het Iodische volck.
-
32
- .32 Dese beyde woorden beteeckenen het Iodische volck.
-
33
- Anders, alsoo en heeft hy geenen Heydenen gedaen. Hebr. allen volcke, ofte, allen Heydenen niet, etc. In dusdanige maniere van spreken wort alle niet meermaels gebruyckt voor geene, als Psalm 103. vers 2. ende 143.2.
-
34
- Anders, daerom en kennen sy sijne rechten niet.
-
35
- Met dit woort begint ende eyndight desen Psalm, gelijck oock doen de Psalmen 146. 148. 149. 150.
|