| |
| |
| |
De Koningh geeft Esther Hamans huys, vers 1, etc. Mordechai komt voor den Koningh, die geeft hem den ringh dien hy te voren Haman gegeven hadde, 2. De Koninginne Esther bidt wederom den Koningh, dat de boose aenslagen Hamans tegen de Ioden noch voorder mochten te niete gedaen worden, 3. Sy vindt genade by den Koningh, 4. Ende sy draeght hem hare bede noch wijder voor, 5. De Koningh consenteert haer alles wat sy begeert, 7. Ende sulcks wort aen de Lantvooghden in alle Provincien geschreven, 9. Het wort in des Koninghs name, ende met de posten over al gesonden, 10. Somma des placcaets, 11. Mordechais heerlickheyt ende cieraet, 15. By de Ioden is groote vreught, ende vele volckeren vervoegen haer tot de Ioden, 17.
| |
1
1 TE dien selven dage gaf de Koningh Ahasveros aen de Koninginne Esther 2 het huys Hamans, des vyants der Ioden: ende Mordechai 3 quam voor het aengesichte des Koninghs, want Esther 4 hadde te kennen gegeven 5 wat hy haer was.
| |
2
Ende de Koningh toogh sijnen ringh af, 6 dien hy van Haman genomen hadde, ende 7 gaf hem aen Mordechai: ende Esther stelde Mordechai over het huys Hamans.
| |
3
Ende Esther 8 sprack voorder voor het aengesichte des Koninghs, ende sy viel 9 voor sijne voeten: ende sy weende ende sy smeeckte hem, dat hy 10 de boosheyt Hamans des Agagiters, ende sijne gedachte, die hy tegen de Ioden gedacht hadde, soude wech nemen.
| |
4
De Koningh nu 11 reyckte den gouden scepter Esther toe: doe rees Esther op, ende sy stont voor het aengesichte des Koninghs.
| |
5
Ende sy seyde, Indien het den Koningh goet dunckt, ende indien ick genade voor sijn aengesichte gevonden hebbe, ende 12 dese sake 13 voor den Koningh recht is, ende ick in sijne oogen 14 aengenaem ben: 15 dat- | |
[fol. 218r\Koninghs bevel. De Ioden wre--ken haer.]
| |
ter geschreven worde, dat de brieven 16 ende de gedachte Hamans, des soons Hammedatha, des Agagiters, wederroepen worden, welcke hy geschreven heeft, om de Ioden om te brengen, die in alle de lantschappen des Koninghs zijn.
| |
6
Want 17 hoe sal ick vermogen, dat ick aensie het quaet dat mijn volck 18 treffen sal? ende hoe sal ick vermogen, dat ick aensie het verderf van mijn geslachte?
| |
7
Doe seyde de Koningh Ahasveros tot de Koninginne Esther, ende tot Mordechai den Iode: Siet 19 het huys Hamans hebbe ick Esther gegeven, ende hem heeft men aen 20 de galge gehangen, om dat hy sijne hant aen de Ioden 21 geslagen hadde.
| |
8
22 Schrijft dan ghylieden voor de Ioden, soo als het goet is in uwe oogen, 23 in des Koninghs name, ende verzegelt het 24 met des Koninghs ringh: 25 want het schrift dat in des Koninghs name geschreven, ende met des Koninghs ringh verzegelt is, 26 en is niet te wederroepen.
| |
9
Doe werden des Koninghs Schrijvers geroepen, ter selver tijt, in de derde maent (sy is 27 de maent Sivan) op den drie en twintighsten der selver, ende daer wert geschreven na alles dat Mordechai geboodt, aen de Ioden, ende aen de 28 Stadthouders, ende Lantvooghden, ende Overste der lantschappen, die 29 van India af tot aen Moorenlant [strecken,] hondert ende seven en twintigh lantschappen, 30 een yeder lantschap na sijne schrift, 31 ende yeder volck na sijne sprake: oock aen de Ioden na hare schrift, ende na hare sprake.
| |
10
Ende men schreef in des Koninghs Ahasveros name, ende men verzegelde het met des Koninghs ringh: ende men sondt de brieven door de hant der 32 loopers te peerde, rijdende 33 op snelle kemelen, 34 op muylen van merrijen geteelt.
| |
11
Dat de Koningh den Ioden 35 toeliet, die 36 in elcke stadt waren, haer te vergaderen, ende 37 voor haer leven te staen, om te verdelgen, om te dooden, ende om om te brengen alle macht des volcks, ende des lantschaps, die haer 38 benauwen souden, de kleyne kinderen ende de wijven: ende 39 haren buyt te rooven,
| |
12
40 Op eenen dagh in alle de lantschappen des Koninghs Ahasveros: op den dertienden der twaelfder maent, dese is 41 de maent Adar.
| |
13
42 Den inhoudt dies schrifts was, dat eene wet soude gegeven worden in alle lantschappen, openbaer aen alle volcken: ende dat de Ioden 43 gereet souden zijn tegen dien dagh, om sich te wreken aen hare vyanden.
| |
14
44 De loopers die op snelle kemelen reden, [ende] op muylen, togen snellick uyt, aengedreven zijnde door het woort des Koninghs: Dese wet nu 45 wert gegeven op de burcht Susan.
| |
15
Ende Mordechai gingh uyt van voor het aengesichte des Koninghs in een hemels-blaeuw ende wit Konincklick kleet, ende met 46 eene groote gouden kroone, ende met een opperkleet van fijn linnen, nde purper: ende 47 de stadt Susan juychte, ende was vrolick.
| |
16
By de Ioden was 48 licht, ende blijdtschap ende vreughde, ende eere:
| |
17
Oock 49 in alle ende een yeder lantschap, ende in alle ende een yeder stadt, ter plaetse daer des Koninghs woort, ende sijne wet aenquam, daer was by de Ioden blijdt-[kolom]schap ende vreughde, maeltijden ende 50 vrolicke dagen: ende vele 51 uyt de volckeren des lants 52 wierden Ioden, want 53 de vreese der Ioden was op haer gevallen.
|
-
1
- T.w. doe Haman gehangen was.
-
2
- T.w. met sijn toebehooren.
-
3
- D. hy wiert aengenomen in het getal der Vorsten die dagelicks by den Koningh quamen, ende sijn aengesichte mochten aenschouwen. Siet boven 1.14.
-
5
- D. hoe na dat sy malkanderen bestonden. Siet Cap. 2. vers 7.
-
6
- Siet bov. 3.10. ende de aenteeck. op Genes. 41.42.
-
7
- Indachtigh zijnde wat getrouwigheyt dat Mordechai aen hem bewesen hadde. Siet boven cap. 6. vers 2.
-
8
- T.w. doe nu Haman gehangen was. Siet boven 7.9.
-
9
- Hebr. voor ’t aengesichte sijner voeten.
-
10
- D. het placcaet van het uyroeijen der Ioden, ’t welck uyt raet ende boos ingeven van Haman, gepubliceert was.
-
11
- Daer mede te kennen gevende sijne genade ende gunste tot haer. Siet boven cap. 4. vers 11. ende 5. vers 2. Het schijnt dat de Koningh te gelijcke Esther te kennen gaf, datse soude opstaen, ende seggen wat haer begeerte was.
-
13
- Hebr. voor het aengesichte des Koninghs.
-
15
- Te weten, aen de Vorsten, ende Overste.
-
16
- Dat is, het boos voornemen Hamans. Siet vers 3.
-
17
- Hebr. hoe sal ick konnen ende sien in het quaet, ende alsoo stracks weder. Als of hy seyde, Ick en sal het van hertzeer niet konnen sien.
-
19
- Siet bov. vers 1, ende vers 2.
-
20
- T.w. aen die galge die hy hadde doen oprichten, om Mordechai daer aen te hangen.
-
21
- D. meynde te leggen: De wille wort genomen voor de daet.
-
22
- T.w. aen de Overste ende aen de Vorsten der lantschappen.
-
26
- Vergel. Dan. 6. versen 9, 13, 16.
-
27
- Dese maent komt over een ten deele met onsen Mey, ten deele met Iunio.
-
30
- Hebr. lantschap ende lantschap.
-
31
- Hebr. ende volck ende volck.
-
32
- Hebr. der loopers op peerden.
-
33
- Ofte, op dromedarisen, een specie van seer snelle kameelen. Siet 1.Reg. cap. 4. vers 28.
-
34
- And. [namelick,] de Konincklicke postboden die van postboden geboren waren. Het schijnt dat het post-ampt van de ouders op de kinderen erfde.
-
35
- Hebr. gaf, D. toeliet, als Psalm 16. vers 10.
-
36
- Hebr. in alle stadt ende stadt, alsoo oock vers 17.
-
37
- D. haer leven te verdedigen, ende voor haer leven te strijden, als Psal. 94. vers 16.
-
38
- Ofte, vyantlick aenvallen souden.
-
39
- D. hare goederen, welcke den Ioden tot buyt gegeven wierden. Siet bov. cap. 3. vers 13.
-
40
- T.w. op den selven dagh, op welcken Haman hadde voorgenomen de Ioden uyt te roeijen. Siet boven 3.13.
-
43
- Ofte, toegerust, ende veerdigh zijn souden.
-
44
- Te weten, de Konincklicke postboden, Siet vers 10.
-
45
- D. aengeslagen, ofte gepubliceert.
-
46
- Gelijck de groote Heeren by de Persen gewoon waren te dragen.
-
47
- Verstaet hier principalick de Ioden die te Susan waren: Doch oock wel verscheydene onder de Persen ende Meden, die geen welgevallen en hadden aen die grouwelicke bloetstortinge die Haman voor hadde.
-
48
- Gelijck het licht der sonne de oogen der menschen verklaert, ende haer herte verlicht, verheught, ende verblijdt: Alsoo verlichtte, ende verheughde dat placcaet des Koninghs de herten der Ioden. Siet Iob cap. 18. op versen 5, 6. ende Psalm 27. op vers 1.
-
49
- Hebr. in alle lantschap, ende lantschap, ende in alle stadt ende stadt.
-
51
- D. uyt het gemeyne volck.
-
52
- D. sy namen de Ioodsche religie aen, haer latende besnijden, ende sy vervoeghden haer by de Ioden, wordende alsoo Iodengenooten.
-
53
- D. sy waren voor de Ioden bevreest.
|