| |
| |
| |
Godt wijst de Israëliten den wegh diense sullen ingaen, vers 1, etc. Pharao vervolghtse, 5. Sy zijn seer verveert als sy dat hooren, ende sy murmureeren, 10. Mose troostse ende verstercktse, 13. De Engel des Heeren wijst haer den wegh met de wolcken-colonme, 19. Mose deylt de zee van malkanderen, 21. De kinderen Israëls gaen drooghs voets daer door, 22. De Egyptenaers volgense, 23. Godt beveelt Mose sijn hant weder over de zee te strecken, 26. Die weder keerende, Pharao met alle de sijne verdrenckt, 27. Alsoo datter niet een van haer overigh en bleef, 28.
| |
1
DOe sprack de HEERE tot Mose, seggende:
| |
2
Spreeckt tot de kinderen Israëls, dat sy weder keeren, ende a haer legeren 1 voor Pi-hachiroth, tusschen 2 Migdol, ende tusschen de zee: voor Baal-Zephon, daer tegen over sult ghy u legeren aen de zee.
| |
3
3 Pharao dan sal seggen van de kinderen Israëls, Sy zijn verwerret in den lande, 4 die woestijne heeftse besloten.
| |
4
b Ende ick sal Pharaos herte verstocken, dat hy haer na jage, ende ick sal aen Pharao, ende aen al sijn heyr 5 verheerlickt worden, alsoo dat de 6 Egyptenaers sullen weten, dat ick de HEERE ben: ende 7 sy deden alsoo.
| |
5
Doe nu den Koningh van Egypten wiert geboodschapt, dat het volck vluchtede: soo is het herte Pharaos ende sijner knechten verandert tegen den volcke, ende sy seyden, Waerom hebben wy dat gedaen, dat wy Israël hebben laten trecken, 8 dat sy ons niet en dienden?
| |
6
Ende hy spande sijnen wagen aen: ende nam sijn volck met hem.
| |
7
Ende nam ses hondert uytgelesene wagens, ja 9 alle de wagens van Egypten: ende de 10 Hooftlieden over die alle.
| |
8
Want de HEERE verstockte het herte Pharaos des Koninghs van Egypten, dat hy de kinderen Israëls na jaeghde: doch de kinderen Israëls waren 11 door eene hooge hant uyt gegaen.
| |
9
c Ende de Egyptenaers jaeghdense na, ende achterhaeldense, daer sy hen gelegert hadden aen de zee, alle Pharaos peerden, wagens, ende sijne ruyters, ende sijn heyr: nevens Pi-hachiroth, voor Baal-Zephon.
| |
10
Als Pharao na by gekomen was, soo hieven de kinderen Israëls hare oogen op, ende siet, 12 de Egyptenaers togen | |
[fol. 32r\Pharao verdroncken.]
| |
achter haer; ende sy vreesden seer: doe riepen de kinderen Israëls tot den HEERE.
| |
11
Ende sy seyden tot Mose, Hebt ghy ons daerom, om datter in Egypten gantsch geene graven en waren, wech genomen, op dat wy in dese woestijne sterven souden? waerom hebt ghy ons dat gedaen, dat ghy ons uyt Egypten uytgevoert hebt?
| |
12
d Is dit niet het woort, dat wy in Egypten tot u spraken, seggende, Houdt af van ons, ende laet ons de Egyptenaren dienen: want het ware ons beter geweest den Egyptenaren te dienen, dan in dese woestijne te sterven?
| |
13
Doch Mose seyde tot den volcke, En vreest niet, staet 13 vaste, ende siet 14 het heyl des HEEREN, dat hy heden aen u-lieden doen sal: want de Egyptenaers, die 15 ghy heden gesien hebt, die en sult ghy niet weder sien in der eeuwigheyt.
| |
14
De HEERE sal voor u-lieden strijden, ende 16 ghy sult stille zijn.
| |
15
Doe seyde de HEERE tot Mose, Wat roept ghy tot my? seght den kinderen Israëls dat sy voort trecken.
| |
16
Ende ghy, heft uwen staf op, ende streckt uwe hant uyt over de zee, ende klieftse, dat de kinderen Israëls door het midden der zee gaen op het drooge.
| |
17
17 Ende ick, siet ick sal het herte der Egyptenaren verstocken, dat sy na hen 18 daer in gaen: ende ick sal verheerlickt worden aen Pharao, ende aen al sijn heyr, aen sijne wagenen, ende aen sijne ruyteren.
| |
18
Ende de Egyptenaers sullen weten, dat ick de HEERE ben, wanneer ick verheerlickt sal worden aen Pharao, aen sijne wagenen, ende aen sijne ruyteren.
| |
19
Ende 19 de Engel Godes, die voor het heyr Israëls gingh, vertrock, ende gingh achter hen: de wolcken-colomne vertrock oock van haer aengesichte, ende stont achter hen.
| |
20
Ende sy quam tusschen het leger der Egyptenaren, ende tusschen ’t leger Israëls: ende de wolcke was te gelijcke 20 duysternisse, ende verlichtte den nacht: soo dat d’een tot den anderen niet en naderde den gantschen nacht.
| |
21
Doe Mose sijne hant uytstreckte over de zee, soo dede de HEERE de zee wech gaen, door eenen stercken oosten wint, dien gantschen nacht, e ende 21 maeckte de zee drooge, f ende de wateren wierden gekloven.
| |
22
g Ende de kinderen Israëls 22 zijn in gegaen in het midden van de zee, op het drooge: ende de wateren waren haer een muer, tot hare rechter, ende tot hare slinckerhant.
| |
23
Ende de Egyptenaers vervolghdense, ende gingen in, achter hen, alle Pharaos peerden, sijne wagenen, ende sijne ruyteren, in het midden van de zee.
| |
24
Ende het geschiedde in deselve morgen-wake, 23 dat de HEERE, 24 in de colomne des vyers, ende der wolcke, 25 sagh op het leger der Egyptenaren: ende hy 26 verschrickte het leger der Egyptenaren.
| |
25
Ende hy stiet de raderen 27 harer wagenen wech, ende 28 dedese swaerlick voort varen: 29 doe seyden de Egyptenaers, Laett ons vlieden van het aengesichte Israëls, want de 30 HEERE strijdt voor haer tegen de Egyptenaers.
| |
26
Ende de HEERE seyde tot Mose, Streckt uwe hant uyt over de zee: 31 dat de wateren weder keeren over de Egyptenaers, [kolom] over hare wagenen, ende over hare ruyters.
| |
27
Doe streckte Mose sijne hant uyt over de zee, ende de zee quam weder tegen het 32 naken van den morgenstont tot 33 hare kracht, ende de Egyptenaers vluchtten 34 die te gemoete: ende de HEERE 35 stortte de Egyptenaers in het midden der zee.
| |
28
h Want als de wateren 36 weder keerden, soo bedeckten sy de wagenen, ende de ruyters des gantschen heyrs Pharaos, dat 37 hen na gevolght was in de zee: daer en bleef niet een van haer overigh.
| |
29
i Maer de kinderen Israëls gingen op het drooge, in het midden der zee: ende de wateren waren haer een muer, tot hare rechter, ende tot hare slinckerhant.
| |
30
Alsoo verloste de HEERE Israël aen dien dage uyt de hant der Egyptenaren: ende Israël sagh de Egyptenaren 38 doot 39 aen den oever der zee.
| |
31
Oock sagh Israël 40 de groote hant, die de HEERE aen de Egyptenaren 41 bewesen hadde: ende het volck vreesde den HEERE; ende geloofden in den HEERE, 42 ende aen Mose sijnen knecht.
|
-
1
- And. voor den mont van Chiroth, D. voor de enghte, of ingangh tusschen de bergen Chiroth.
-
2
- De naem eener stadt in Egypten, Ierem. 44.1.
-
3
- T.w. als hy hooren sal, dat ghy te rugge zijt gegaen, ende op seer ongelegene plaetse gelegert zijt.
-
4
- Hebr. de woestijne heeft over haer gesloten.
-
b
- Exod. 4.21. ende 10.20.
-
5
- Godt behaelt eere soo wel in’t straffen der godtloosen, als in het ontfermen over sijne uytverkorene, Ezech. c. 28. vers 22. Rom. 9.22, 23.
-
6
- Soo wel die, die in de zee verdrencken sullen, als die, die in ’t leven blijven sullen.
-
7
- D. sy gingen te rugge, gelijck de Heere haer geboden hadde.
-
8
- Hebr. van ons te dienen.
-
9
- Verstaet alle die, die men in der haeste heeft kunnen krijgen.
-
10
- Het Hebreeusch woort heeft sijnen oorspronck van drie, of derde, soo dat eenige hier verstaen de derde soorte, ofte, ordre by den Koningh.
-
11
- D. door Godts macht. Vergel. Exod. cap. 13. vers 16. And. opentlick, vrymoedelick, in goede ordre. Siet Exod. 13.18. ende in het aensien der Egyptenaren, Num. 33.3.
-
12
- And. Egypten toogh, ofte, reysde, D. de Egyptenaren.
-
13
- D. en wanckelt niet in u herte.
-
14
- D. de victorie die de Heere geven sal. Siet Gen. 49. vers 18.
-
15
- And. gelijck ghyse heden gesien hebt.
-
16
- Of hy seggen wilde, Ghylieden en sult niets daer toe doen, noch met woorden, noch met wercken, de Heere sal voor u vechten. Ofte, weest ghylieden maer stille, houdt op van murmureeren tegen Godt ende my.
-
17
- And. wat my aengaet, siet ick sal.
-
19
- Exod. 13.21. wort hy genoemt de Heere.
-
20
- Duysternisse aen de Egyptenaren, die achter quamen, ende verlichtende de Israëliten, die voor gingen.
-
21
- Hebr. sette de zee ter drooghte.
-
f
- Psalm 78.13. ende 106.9. ende 114.3. Iosu. 4.23.
-
g
- 1.Corint. 10.1. Hebr. 11.29.
-
22
- De kinderen Israëls hadden te voren wel eenen anderen bequameren wegh konnen ingaen als door de roode zee, ’t en ware dat het Godt den Heere belieft hadde, haer daer door te doen passeeren, om Pharao met sijnen heyrleger te doen verdrincken, ende om sijne kracht te betoonen.
-
23
- De Propheet David verhaelt dit, Psalm 77.18, 19. met veel omstandigheden, betuygende, dat sich Godt de Heere vertoonde met blicksem, donder ende regen tegen de Egyptenaren.
-
24
- Dese colomne was vyer van voren, maer duyster van achteren.
-
25
- Dat is, Godt heeft sich krachtelick vertoont, zijnde in de vyer-colomne.
-
26
- Ofte, verstoorde, verbrack, versloegh.
-
27
- Hebr. sijner, (item) dede hem, D. elck een, ofte, het siet op het voorgaende woort, leger.
-
28
- Hebr. hy leydese met swaerte.
-
29
- Hebr. de Egyptenaer seyde, laett my vlieden.
-
30
- Hier wort voltrocken het gene vers 14. voorseyt is.
-
31
- Dit dede de Heere door eenen stercken wint, Exod. 15.10.
-
32
- Hebr. aensien, ofte, weder keeren, D. met het aenbreken des daeghs.
-
33
- D. tot haren gewoonlicken vloet: want te voren was sy opgehouden geweest.
-
34
- Te weten, zee, D. waer de Egyptenaers haer keerden of wendden, de zee quam haer tegen.
-
35
- Hebr. schuddese uyt. Dit is een rechtveerdige straffe Godes geweest over de Egyptenaers, die de kleyne kinderen der Israëliten in ’t water geworpen ende versmoort hadden.
-
h
- Psalm 78.53. ende 106.11.
-
36
- Welverstaende, afvallende van de hoopen daer in sy op malkanderen geloopen waren.
-
39
- Hebr. aen de lippe der zee.
-
40
- D. het treffelick ende krachtigh werck des Heeren, als Psalm 109.27.
-
42
- D. sy geloofden het woort het welck Mose in den name Godes tot haer sprack, als Exod. 19.9. ende 2.Chron. 20.20. De maniere van spreken in het Hebreeusch is wel eenerley, maer het onderscheyt wort genomen uyt de nature van de sake.
|