Een nieu Guese liede boecxken

Dewijle het Lant nu dus oproerich was door den Thienden Penninck, heeft de Graef vander Marck, Lume, etc. den Briel ingenomen: ende Hollant met Zeelant is haest goetwillich ghevolcht.

Op de wijse, Jck ginc eenmael spaceren, etc.

Vvy Geuskens willen nu singhen,
Jn dese meyes tijt,
En van vreuchden opspringhen,
Dat ons Godt ghebenedijt
Nu heeft gegeuen reyn,
Synen seghen machtich,
Daerom wy sullen eendrachtich
Den Lof Godt geuen certeyn.

Den Briele wy inne creghen
Jn April den eersten dach,
Als Mannen sachmen ons pleghen,
Die Zuydtpoort sonder verdrach
Jn brandt wy staken aen.
De Borgers zijn geweken,
Een yder om hem te versteken,
Tghinck al buyten haer waen.

[fol. 45v]

 

Den Edelen Heer verheuen

 

Van Lume seer wijs,

 

Met Crijs handel weet hy te leuen,

 

Dryhondert sonder ghecrijs,

 

Aen die Noortpoort hy sandt:

 

Ouer die Mueren sy clommen,

 

die Poorte ingenomen,

 

daer na quam soo menighen quant.

 

 

 

Hoort eens watten cluchten,

 

doen den gantschen hoop

 

Niet sonder grooten geruchten

 

Jn quamen met soeten loop:

 

Terstont most loopen aen

 

Baals Tempel ghepresen,

 

Melis most verlost wesen

 

Al in die halue Maen.

 

 

 

Die Voerder van Melis Bende,

 

die grooten Christoffel waer,

 

die Geusen als de behende

 

Hem deden duycken daer:

 

En al dander ouer hoop

 

Sy daer gingen legghen,

 

Sonder haer wederseggen,

 

Met eenen haesten loop.

 

 

 

Al op de Mase geleghen

 

den Briele geheeten wert,

 

Een nieu Rotsel te deghen

 

Om met moet end hert

 

Te houden voor tgewelt,

 

Voor Ducdalue crachtich,

[fol. 46r]

 

Daeromme sy eendrachtich

 

die Bolwercken hebben voorstelt.

 

 

 

Wt Utrecht die Catijuen

 

Trocken na den Bril,

 

Om de Geusen te verdrijuen,

 

Tginck niet na haren wil,

 

Te schepe trocken sy ras,

 

Tusschen wege sy vernamen

 

datter Geusen schepen quamen,

 

Twelck haer geen blijschap was.

 

 

 

De Geusen dapper schoten,

 

De Spaengiaerts namen de wijck,

 

Aen Landt sy onuerdroten

 

Liepen door den slijck,

 

Te Dort al voor de ste:

 

Sy saghen als Morianen,

 

doen sy wt den dreck quamen,

 

Haer Vaenkens sleepten sy me.

 

 

 

Hoe sy te Rotterdam binnen

 

Quamen met ghewelt,

 

Een yder cant wel versinnen

 

Hoe datter was ghestelt,

 

Men sachse groot Moort begaen:

 

dus Steden hout v vasten,

 

Neemt niet in sulcke Gasten

 

En spieghelt v daer aen.

 

 

 

O Princen, die wt v Landen

 

Al om de Waerheyt claer,

 

Verlost wt Herodes banden

 

Ghevluchtet zijt voorwaer:

[fol. 46v]

 

Valt Godt den Heere te voet,

 

Dat hy victory wil gheuen,

 

En wy so moghen leuen,

 

Om te beeruen d'eewighe goet.