Den Italiaenschen quacksalver, ofte de nieuwe Amsterdamsche Jan Potazy

[p. 64]

Viva Oranje. Hoe dat sijn Koninglijcke Hoogheit den Heer Prince van Orangjen loffelijck is ontfangen geweest van de Prostantje, binnen Torbay aen ‘t Landt komede,

Stemme: Nederlanders, &c.

Za maeckt vreugt aen alle kant,
Al door ons gantsche Nederlandt,
Onsen Prins is aen Landt getreden,
In Engelant vol dapperheden.

Binnen Torbay aenhoort dit aen,

So is den Prins aen ‘t Landt gegaen,
Stracks quamen al de groote Heeren,
Uyt de stadt om den Prins te eeren.

Sy riepen al, och wellekom,

Wellekom schoon Oranjen Blom,
Die ons helpen uyt bezwaren,
Godt wil sijn hoogheyt bewaren.

De Portestantse kleyn en groot,

Ons komen hellepen uyt de noodt,
Lang’ leev’ den Beminden verheven,
van Gods woort riepen sy daer neven.

De Ambachts luyden quamen daer,

voegden haer by Prins te gaer,
Met haer geweer als vroome knechten,
Willen met Oranjen vechten.

Wel dertig duysent in ‘t getal,

Zijn by den Prins gekomen al,
Met ootmoet en veel reverentie,
Al uyt verscheyde Provintie.

Om sijn hoogheyt by te staen,

Dat sy ‘t Geweer gaen nemen aen,
Om dat sy sien nu allegader,
Dat den Prins komt als een Vader.

Om sijn Kinders in rust en vree,

Te stellen doet Oranje mee,
Daerom wilt borgers ende boeren,
Oranjen in ‘t herte nu gaen voeren.

So lieten sy gelijckerhandt,

op Wallen, toorens t’allen kant,
De Prince Wimpels met pleysteren,

[p. 65]

 

Laten sy in Brittanjen zwieren.

 

Want yder een is bly van moet,

 

Om de komst van ‘t Oranje bloedt,

 

‘t is Oranjen wat sy dragen,

 

van lint om den Prins te behagen.

 

Kleyn, groot, roept daer even gou,

 

viva Wilhelmus van Nassou,

 

Die ons allegaer komt ontfermen,

 

Om ons Religie te beschermen.