Den Italiaenschen quacksalver, ofte de nieuwe Amsterdamsche Jan Potazy
(1708)–Anoniem Den Italiaenschen quacksalver ofte de nieuwe Amsterdamsche Jan Potazy–
AuteursrechtvrijStemme: Silverster in den Morgenstondt, &c.Den Harpen-slager Arion,
In ‘t speelen soo geert,
| |
[pagina 47]
| |
Dat nooyt geen Meester beter kon,
Waer door hy wierdt ge-eert:
Van Periander door sijn Konst,
Geviert en opgetogen,
So dat hy door des konings gonst,
En Man wiert van vermogen.
Maer als hy met een nieuwe lust,
Tot reysen was gesint,
Socht hy de Italiaensche kust,
Daer hy veel rijckdom wint,
Als hy veel Schatten had vergaert,
Spreeckt hy een schipper aen,
Die hy bevragt en daer mee vaert,
Wel rijckelijck gelaen.
Maer onderwegen slaen sy raedt,
Door ‘t Goet dat haer bekoorden
De Schipper en de Bootslien quaet,
Arion te vermoorden,
Als Arion dit wiert gewaer,
Soo ?vel hy haer te voet,
Hem siende in des doodts gevaer,
Geeft hy haer al sijn Goet.
Voorts bid hy om sijn Lijds gena,
Maer ‘t was vergeefs gevleyt,
Terwijl ick dan hier voor u sta,
Heeft hy tot haer geseyt,
Soo slaet aen mijn u handen niet,
Laet mijn een bee verwerven,
Dat ick noch eerst een vrolijck Liedt,
Mag Speelen voor mijn sterven.
Speelende springt hy in de vloet,
Hoort wat een vreemt bedrijf,
Een Dolphijn door sijn speelen soet,
Beweegt, salveert sijn lijf,
Als dese Dolphijn nu alree:
Sijn schip en veerman was,
Brogt hem gezwint aen landt door zee,
Gesont en wel te pas.
By Tenacom van waer hy nam,
Sijn Reys door Sparthen dwaelden,
En als hy by den Koning quam:
Sijn avontuur verhaelden,
| |
[pagina 48]
| |
Maer Periander geeft dit vreemt,
En oorsaeck dat hy noch,
Arion in bewaring neemt,
En hielt dit voor bedrogh.
De boots-luy nu met vreughde groot,
Verdeelden daer de buyt,
En spraken Arion is doodt,
Dit sal noyt komen uyt,
Oock hebben wy door dese Schat,
Genoeg om af te leven,
Want niemant weeten sal waer dat
Arion is gebleven.
Dus brachten sy het schip te Land,
Maer als den koningh nou,
Haer komst vernam een bode sandt,
Dat hy haer spreecken wou,
Terwijl sy voor den koningh staen,
Vraegt hy haer nevens dien,
Hoe is doch Arion daer aen?
hebt gy hem niet gesien?
Waer op de boots-lien spraken ja,
Wy zijn van hem gescheyden,
In ‘t Landtschap van Italia,
Daer hy een leven leyden,
Vol vreughden, want in ‘t speelen soet,
Is niemant sijns gelijck,
Dus wint Arion daer veel goet,
En wordt daer weelig rijck.
Arion die daer nu alreed,
Verschoolen stond en sagh,
Dees roovers met sijn Harpen kleedt,
So quam hy voor den dagh,
En sprack hebt gy my niet gevoert,
En in de zee doen springen:
Waer op de boots-lien heel ontroert,
Beleden alle dingen.
Als Periander nu behond’,
De waerheyt van dees saeck,
Heeft hy met der doot terstont,
Doen straffen tot een wraeck.
|
|