Den Italiaenschen quacksalver, ofte de nieuwe Amsterdamsche Jan Potazy

Een Nieuw Liedeken, van het vergangen van de Winter: en het aenkomen van de lieffelijcke Somer.

Voys: Ach treurt met mijn bedroefde, &c.

De Winter is voor-by gestreeken,
de Zomer die staet voor de deur,

[p. 32]

 

Die ons so kostelijcken doet queecken,

 

Aen bloemkens seer roet van geur,

 

De warme dagen,

 

En die komen aen,

 

Dus laet ons jagen,

 

Daer de bloemtjes staen,

 

Die cierlijck open gaen,

 

De Mey die kost sijn beste daden,

 

Aen groene kruyden en aen gras,

 

Hy doet uytloopen de groen bladen,

 

Al aen ‘t hoog Geboonte-wast,

 

Waer op het diertje,

 

Met een soete tael,

 

Zingt tiereliere liertje,

 

Maer de Nachtegael,

 

Verciert het altemael.

 

In ‘d Veldt hoort men de Leeuw’rick singen

 

Al queelende vliegt hy na de Lucht,

 

Aen duyn siet men de Knijntjes springen,

 

Zy leven daer in groot genucht,

 

Het Mosse-preytje,

 

Roept staeg dief, dief, dief,

 

Het Honig-bietje,

 

Heeft de bloemtjes lief,

 

Zy staen tot sijn gerief.

 

Het Swaluwtje met sijn snelle wiecken,

 

Vliegt als een schim stracks hier en daer,

 

Zo haest den dag begint te kriecken,

 

Komt den gebeckte Oyevaer,

 

Na buyten vliegen,

 

Om te soecken aes,

 

Hy gaet bedriegen,

 

Den Kickvors die den baes,

 

Speelt met een groot geraes.

 

Twee Schaepjes aen een tuyg gestrengelt,

 

Zy trecken t’samen een lijn,

 

Wat verder sitter een gehengelt,

 

Daer dient patientie by te sijn,

 

Al sijn verlangen,

 

Staet na snoeck en baers,

 

Kan hy die vangen,

 

Hy hout het voor wat raers,

[p. 33]

 

Maer vangt somtijds wat aers.

 

Smorgens kraeyt de boer sijn Haentje;

 

Maer gaet eens na de water-kant,

 

Daer zwemt het wit geveerde zwaentje,

 

Langs de wilgen seer playsant,

 

De vogelen singen,

 

Boven in ‘t geboomt’,

 

De vissen springen,

 

Daer het water stroomt,

 

‘t Is lust onder ‘t geboomt.

 

Hier is een lust te gaen vermeyden,

 

Wanneer den dagh komt kriecken aen,

 

Siet men Koeytjes in de weyden,

 

Met soete Melck zwaer belaen,

 

Waer op het boertje,

 

Met sijn huysvrou past,

 

En neemt een snoertje,

 

Bindt haer beentjes vast,

 

Ontslaet haer dan de last

 

Die meer wil kijcken die gae na buyten,

 

Vry met u tween ick was alleen,

 

Het komt al van boven,

 

Dese soetigheyt,

 

Komt laet ons loven,

 

Godes Majesteyt,

 

Tot in der eeuwigheyt.