Hemelschen Parnassus-bergh, met verscheyde sang-dichten betuynt


IX. Stem: Als 't begint. O Nacht, ô blijden Nacht, die t'onser troost en baet, De Dagen van het Jaer in vreugd te boven gaet. Als Godt en Mensch Sich quam vertoonen, En by ons woonen Yeders hoogste goed en wensch.
[pagina 22]
Zijt wellekom lief Kindt wel duysentmael verwacht, Ten lesten eens gekomen neer in desen nacht. Tijd van geluck, En nacht vol vreugden, Die't al verheugden, En ons losten uyt den druck. Gegroet soo moet ghy wesen Kind Emmanuel, O liefste Vriend, en Broeder! gy komt aerdig wel Ons droevig Land In vreugd verkeeren, En ons vereeren Met uw komste bly Gesant. Gegroet zijt Moeder-Maeght, die uwen Schepper spijft, En ons kleyn Broedertjen u Moeders hert bewijst.
[pagina 23]
Al uwen dienst Aen sijn teer leven, Die sal ons geven Nieuwen Geest en dubbel winst. Wie geeft ons nu meer Tongen als de Duynen sand, En veel meer Stemmen als'er Kruyden zijn op 't Land? Uw soeten Naem Gaen wy dan singen, En opwaerts dringen Boven 't Firmament te saem.