Hemelschen Parnassus-bergh, met verscheyde sang-dichten betuynt

[p. 18]

VIII.

Stem: Eerste Carileen.

ALs de Son uyt d'oogen was verdwenen,

En den nacht had aengebrocht:

Soo dat Maen noch Sterren en verschenen

In een stille duyster Locht:

Een Maget jong en reyn

Heeft op der Aerd', en in den Nacht gebaert

Een nieuwe Sonne-schijn.

O held're Stralen, ô schoonen dageraet!
Soo gy komt dalen, Het Aerdrijck open gaet,

En haeckt, en smaeckt den soeten dauw,

Die wort ons gestort uyt het Hemels hoog gebouw.

[p. 19]

 

Wat geluyt komt ons in d'ooren tuyten,

 

Boven uyt des Hemels-hof?

 

Een geschal van Stemmen en van Fluyten

 

Hoor ick klincken Godes lof,

 

Men singter Gloria

 

Tot lof en eer van Godt den hoogsten Heer,

 

Met vreugt Alleluia.

 

O wat genugten, wat blijdschap over al?

 

Weg al het sugten uyt dit tranen-dal,

 

Alleluia, en Gloria

 

Is 't woort dat men hoort: yders hert dat langter na.

 

 

 

Weest verheugt gy soete Pluyme-Diertjens,

 

Met vermaeckelijcken sanck,

 

En met duysent treckjens, duysent swiertjens

[p. 20]

 

Maeckt geratel, en geklanck.

 

Komt sit op 't Beth'lems dack,

 

Rondom den Stal, en singt daer over al,

 

En springt van tack op tack.

 

Komt wreede Dieren by dit Onnoosel Lam:

 

Leeuw, Tyger, Stieren, en wort hier soet en tam.

 

Legt af u straf en wreed' gemoet.

 

Buygt neer voor den Heer en hem al eerbieding doet.

 

 

 

O geluckig Beth'lem kleyne Stede,

 

Paradijs hof der wellust,

 

Want gy zijt den stoel van soete vrede,

 

Daer den nieuwen Adam rust.

 

In 's midden van u Landt

 

Tot onser baet den Boom des Levens staet

[p. 21]

 

Vermaeckelijck geplant.

 

Pluckt sijne Vruchten, op dat gy eeuwig leeft:

 

Smaeckt de genugten die desen Boom u geeft.

 

Hy sal u al in soete vrêe

 

Met lust en met rust brengen 't eeuwig Leven mêe.