Antwerps liedboek

21 Een oudt liedeken

1
DIe voghelkens inder wilder heyden
Si hebbent so wel ghesonghen.

[fol. 12v]

 

Ick ben van mijnen soeten lieue

 

So ruyterlijcken gedrongen

 

Si meynt dat ick haer eyghen ben

 

Ende is si dan niet slechte

 

Ick en mach niet meer ter molen gaen.

 

Hillen billen metten iongen knechten

 

stampt stamperken stampt stampt hoerekint stampt

 

Stampt stamperkin inde molen.

 

 

 

2

 

Ic en can mi voor dese ionge gesellen niet gehoeden

 

Ende dan so coemt dat oude wijf

 

Si wil daer omme verwoeden

 

Om dat si dat niet gemaken en can

 

Daer omme so wil si vechten

 

Ick en mach niet meer ter molen gaen

 

Hillen billen metten ionghen knechten

 

Stampt stamperken stampt stampt. etcetera.

 

Stampt stamperken inde molen.

 

 

 

3

 

Die een goede nieuwe molen heeft

 

Och hoe wel mach hijse malen.

 

Wanneer hijse wel ghemalen heeft |

 

So leyt si wel also stillen

 

Den oppersten steen die gaet of

 

Den ondersten blijft in zijn rechten

 

Ick en mach niet meer ter molen gaen.

 

Hillen billen metten ionghen knechten

 

Stampt stamperken stampt stampt. etcetera.

 

Stampt stamperken inde molen.

 

 

 

4

 

Hi nam dat meysken bider hant

 

Hi leydese aen die steene

 

Hi steldese op dat cuypen boort

 

Hi haddese daer alleene

 

Dat een been stelde hi op den sack

 

Dat ander been al op die lechte

 

Ick en mach niet meer ter molen gaen

 

Hillen billen metten ionghen knechten

 

Stampt stamperken stampt stampt. etcetera.

 

Stampt stamperken stampt inde molen.